Pese a ser veciño de Baiona, facía dous anos que non asitía á Festa da Arribada precisamente porque, salvo as actividades que se facían na zona da praia da Ribeira, a festa convertérase en todo menos nunha festa tradicional, e as noites terminaban sempre nun macro-botellón.

Anos anteriores aproveitaba a Festa , para escapar cedo e pasar o día fóra da Real Villa de Baiona, e non por que renegue dela, si non porque onde hai viño, multitude, exaltación do espíritu patrio e da amizade a cousa soe coller uns "tintes" que se alonxan de calquer tipo de tradición. Algo que para a miña idade, xa non estou pola labor de ter que aturar.

O Pleno do Concello de Vigo decidiu onte, a proposta do BNG, iniciar os trámites para lle retirar a medalla de ouro da cidade a Julio Fernández Gayoso, ex presidente de Novagaliciabanco e outrora lider todopoderoso da vella Caixavigo. Semanas antes, o 4 de febreiro, o Concello da Coruña xa decidira quitarlle o título de “fillo predilecto” a José Luís Méndez, homólogo de Gayoso na antiga Caixagalicia. Mais o (merecido) agravio institucional con dúas das persoas que maior poder concentraron no noso país non remata aí. Por iniciativa da organización estudantil nacionalista Comités, as universidade de Vigo e de Coruña están a iniciar o proceso que concluirá coa retirada dos respectivos títulos de doutores honoris causa.

O Partido Popular reiterase na súa xordeira case alérxica perante a mínima crítica. Fíxoo hai poucos días por boca da presidenta do Parlamento de Galiza. Pilar Rojo logo de acuartelar o Pazo do Hórreo --expulsando da grada de convidados a estafados polo calote das preferentes-- quixo elevar a norma a súa arbitrariedade antidemocrática, pretendendo establecer unha peneira interesada, censurando quen pode ou non acceder ao hemiciclo. Hai quen para alén de gobernaren contra o pobo queren seguir ao facer sen ter que aturaren a máis mínima verba de protesta ou o menor reproche das vítimas que padecen as súas accións e omisións. Democracia representativa, seica, na que os representantes suplantan o suxeito representado. Democracia formal (e cada vez menos) en parlamentiños de cartón pedra.

Desde o claustro de profesores do IES ESCOLAS PROVAL queremos manifestar as seguintes consideracións sobre o Anteproxecto de Lei para a mellora do sistema educativo:

1. O proxecto presentado polo Ministerio de Educación serve de máscara para afondar nunha reforma ideolóxica, segregadora e elitista do sistema educativo

O Parlamento Europeo vén de proclamar hai unhas semanas o dereito do Sáhara Occidental á súa autodeterminación como país libre. A U.E. considera que o país opresor, Marrocos, non está a respectar os dereitos humanos coa ocupación do Sahara. Asemade a U.E. solicita de Marrocos a liberación dos presos políticos e cese dos abusos que se están a cometer no Sáhara contra a poboación. Tamén a asamblea sueca vén de proclamar o recoñecemento da R.D. Saharauí como pais de dereito.

 Estimados Sres:

Ante esta información que sale hoy en el Faro de Vigo, en la que es evidente, que el que haya pasado esta información al perodico nos está tomando el pelo a: vecinos, comerciantes y usuarios de la zona, no tengo mas que confirmar lo que ha estado pasando con los comunicados municipales en prensa desde el principio de las obras.

Desde hai uns días a dirección do Instituto Proval de Nigrán decidiu non permitir o acceso de vehículos ao estacionamento do Instituto para deixar e recoller aos alumnos. A alternativa ofrecida polo funcionario é que os nenos queden na estrada e crucen a mesma para acceder ao instituto. Parece ser que isto xorde por unha imposición da empresa de transporte escolar ATSA a efectos de poder saír inmediatamente do recinto escolar para cumprir o seu servizo.

Entendo que este feito constitúe unha discriminación cara á seguridade dos alumnos segundo acudan en autobús ou en coche particular ao Instituto e que a dirección do Instituto está poñendo en risco a integridade física dos nenos xa que as condicións da estrada Gondomar - A Ramallosa non son seguras nin moito menos ás horas de entrada e saída dos alumnos.

Para Xoan 3 de 5

Aínda non hai moito tempo había un ferrador na praciña que dá entrada á Ponte de San Telmo camiño de Sabarís polo chamado Camiño Real, que atravesa o monte das Escobichas baixa polo barrio de Viso de Calvos, e pola outra banda sobe pola Cabreira a San Pedro formando a ruta por onde peregrinaban os romeiros que, dende A Guarda, collían o chamado "Camiño de Santiago pola Costa".